Code rood

Anneke: IJsvrij! Hoe vaak overkomt me dat?! Code rood is afgegeven vanwege de ijzel, maar van mij mag het code joepie heten. In plaats van een lange dag op het werk zie ik nu een lange dag TIJD voor me. Een groter cadeau kun je me deze dagen niet geven. In de kerstvakantie zijn mijn to do lijsten namelijk nauwelijks afgevinkt. Helaas niet alleen omdat er zo veel gezellige dingen te doen waren. Met pijn in mijn hart, maar wetende dat het beter voor me is, heb ik mijn relatie beëindigd. De aanloop en de nasleep kostten bergen energie. Langzaamaan komt de nachtrust terug en krabbel ik iets op. Dankbaar ben ik daarom voor deze extra uren. Nu nog kiezen wat ik van welk lijstje ga doen...

Jouw sollicitatie is inmiddels een feit. Je hebt een heel mooie brief gestuurd. Vrijdag staan de gesprekken gepland. Ik ben zo benieuwd of je al iets gehoord hebt…

Saskia: Het was een pittige kerstvakantie voor je, maar ik geloof en heb het volste vertrouwen dat het beter is en je een mooie tijd tegemoet gaat! Ik ben er in ieder geval voor je!
Mijn brief is af en verstuurd, superspannend! Wat wil ik die baan graag. Afwachten wanneer O2G2 contact opneemt, want daar ga ik wel vanuit. Dat zal vast niet vandaag zijn..ze zijn nu druk met iedereen thuishouden i.v.m. ijsvrij!! Jij dus ook, ik niet, maar ik zit alleen op de groep. Geen kinderen, geen collega! Met gevaar voor eigen leven hier naartoe gegleden...glij zo weer naar huis denk ik. Briefje op de deur: Gesloten, tot morgen!!

Saskia:Twee keer een stukje van mij achter elkaar, moet kunnen toch?!
Zit met een brok in mijn keel op de bank. Zo'n mooie vacature: onderwijsassistent opvanggroep vluchtelingkinderen op een basisschool. Mooie brief geschreven met hulp van jou, lieve kleine grote zus en lief mannetje, mooi sollicitatiegesprek gehad en vooral heel erg gehoopt dat ik het zou worden. Na het gesprek bij jou een heerlijk stuk chocoladetaart gegeten en toen kwam het telefoontje...net niet geworden! Het ging tussen mij en een andere kandidaat die net iets meer ervaring had en beter gekwalificeerd. Ik begrijp de keuze, maar toch maakt het mij verdrietig. Dit is wat ik zo graag wil! Ik hoop nu vooral dat er nog een baan als deze voorbij komt. Maandag eens een rondje bellen. Eigenlijk hoop ik nog meer dat de ander er vanaf ziet en ik het alsnog word! De taart smaakte in ieder geval goed en leuk om jouw zus en dat lollige lieve nichtje van jou ook nog even te zien! Maakt veel goed!!

Anneke: Na drie dagen opgesloten in de wereld van ijs, was vandaag een welkome ‘lentedag’. Met harde wind in de ochtend, dat dan weer wel. Ik heb aardig door kunnen werken en toch lijkt er geen einde aan te komen.. Sinds gisteravond twee gezellige logees over de vloer: zus- en nichtjelief. Fijn! Gezelligheid doet goed. Samen ontbijten, bijpraten, geluncht bij Anat. Maar na het uitzwaaien morgen pak ik de studiedraad wel gelijk weer op. Nieuwe deadlines! Al maak ik graag ook nog even tijd voor een potje poolen met jouw en je mannetje. Zin in!

Vanmiddag kwam je thee drinken, een verrassingstaartje eten en even ontladen. Je bent op gesprek geweest!!

Saskia: Haha, blog ik tussendoor, blog jij mij op hetzelfde moment dit..de ontknoping van het verhaal zit al in het vorige stukje! Fijn hè, dat de zon er was vandaag en alle ijs verdwenen. Wat een drukte overal weer. Lekker dat je door hebt kunnen werken, misschien is het einde er nu nog niet, maar die komt eraan hoor!! Geniet voor nu van je lieverds en morgen maar ik je in met mijn poolskills!! 

Anneke: Heel grappig: synchroon-bloggen! Voor de lezers even puzzelen.. De logeerpartij was erg gezellig. Altijd lastig om ze weer te zien vertrekken. Gelukkig kwam er nog een portie lol in de poolhal achteraan. Alsof we niet waren gestopt met deze hobby: hetzelfde lelijke interieur, krakkemikkige plee’s, foute muziek en hilariteit! De tafels waren wel nieuw, maar deden niet veel voor onze skills haha! Misschien toch ook maar zo’n handschoentje aanschaffen.

Vandaag weer druk aan de bak voor werk en studie. Wel tijd gemaakt voor een lekkere les combat. Het was druk in de sportschool, zoals altijd in januari. In februari blijken de goede voornemens al wat pittiger dan gehoopt en in maart blijft de harde kern over. Ik houd vol, want die uitlaatklep is zo heerlijk. Dat je er energie van krijgt en ook nog enigszins in shape blijft, is fijn meegenomen. Maar met al dat ploeteren in mijn hoofd, is toch vooral dat eerste belangrijk. En, wat jij zegt, dat is ook wat ik mezelf voorhoud, dat einde komt..! En zoals er voor mij een diploma aan de horizon gloort, is er voor jou echt die baan, ergens! Ik ben benieuwd wat dat rondje bellen oplevert morgen..