Afscheid en vrijheid

Anneke: Poeh.. de Day After. Zo voelt het ook echt. Emotioneel en fysiek. Wat een dag was dat, gisteren! Een pittig werkdagje met luidruchtig aanwezige mini-mensjes, die tegelijkertijd op allerlei momenten mijn hart stalen. De hele dag streepte ik af. Laatste keer dat ik dit doe, laatste keer dat.. Gek. Maar ook fijn om er zo bewust mee bezig te zijn. De hartverwarmende woorden van ouders, collega's en voormalige chefs aan het eind van de middag vormden een echte afsluiter. Ik ben verwend met lieve complimenten en dito cadeautjes. Echt fijn. Super ook, dat jij erbij was. Samen weggaan voelde prettig. 

Ik vloog naar huis op de fiets, terwijl jij in jouw keuken aan het koken sloeg. Binnen drie kwartier zaten we weer tegenover elkaar aan een gezellig gedekte tafel. De risotto was goddelijk! Die mag je vaker maken! Heerlijk maaltje en prima bodempje voor onze avond uit. Want de dag was nog niet ten einde...

Saskia: Tja, de laatste dag op de groep, dat is een rare dag die je niet meer vergeet. Ik vond het ook fijn dat we samen weggingen, zo is onze diepe vriendschap begonnen op de groep en nu gaat de vriendschap verder zonder snot aan onze kleren!! Het was een mooi afscheid. En daarna haast haast om een lekker maaltje te bereiden. Ons toetje was een punt chocoladetaart in de trein onderweg naar Leeuwarden waar we voor de ...x (ik ben de tel kwijt) naar Bewilder gingen kijken en luisteren. 

Met de belofte dat we achteraan zouden gaan staan, maar dat was een loze..er was geen voor of achter. De zaal was zo goed als leeg toen we aankwamen en bij het voorprogramma stonden we alleen in de zaal. Er zaten een handjevol mensen op een bankje aan de zijkant. Gelukkig ging er nog wat staan bij Bewilder, maar stonden we toch weer vooraan. Leuk optreden, wijn die hard ging en zijn werk deed. Dat zorgde weer voor heel veel pret en het lef om nog een bijzonder cadeautje voor je te regelen...

Anneke: Lang leve vriendschap in snotloze kleding, haha! Maar zo is het wel. Een nieuwe fase voor ons. We waren al geen collega's meer, maar nu is ook het laatste stukje raakvlak wat werk betreft verdwenen. Ach, inmiddels zijn we al zo veel verder!

Daar stonden wij dus nul anoniem te zijn, bij onze vierde keer Bewilder (Oosterpoort, Melkweg, Tivoli en nu Romein.. toch?). Gelukkig was er wijn inderdaad en genoten we grinnikend van het lekkere optreden. O, was het maar vast september.. Ik neurie steeds delen van de liedjes en kan ze pas dan terug luisteren, als het album uitkomt.

Gelukkig heb ik mijn trofee! Zoals het een wingwoman betaamt, graaide jij na het optreden een plectrum van het podium, frummelde deze lichtelijk beschaamd in mijn hand en ging ik als een rasechte groupie met een stukje Bewilder naar huis. Blij als een kind, haha!

Zaterdag heb ik mezelf helemaal vrij gegeven, heerlijk! Boeken en muziek voor mezelf geshopt, geluierd en gelezen. Gisteren een opruim- en poetsdag en vandaag SPSS op het program.. Wat doe jij met je vakantie?

Saskia: Ik hoop dat je vooruit komt met SPSS. Dinsdag hadden we een dag rust om de vrijheid te vieren. Meestal doen we dat door de hele dag in de zon te genieten op een kleed van muziek en lekker eten. Deze keer in een tent van de geluidsman wachtend tot de regen stopte. Toch was het een leuke dag en toen de regen gestopt was hebben we in een krap uur lekkers naar binnen gewerkt waar we normaal een halve dag over doen. De lol was er toch wat af en verkleumd zijn we naar huis gegaan.
Gisteren een dag achter de pc doorgebracht en zeer gave vacature gevonden. Daar ga ik mijn tanden in zetten. Vandaag had ik een mooi programma voor mezelf, maar een migraine hoofdpijn zorgde voor helemaal niks doen...morgen komt lief mannetje en gaan we naar Schier..zin in!! Uitgerust na Schier ga ik een nieuwe sollicitatiebrief schrijven..wat doe jij de komende dagen?

Anneke: Tja, dat was een heel andere Bevrijdingsdag dan we in gedachten hadden.. Ik heb die avond niet meer gegeten haha!

Migraine.. BAH!! Zo stom dat je dan de hele dag uitgeschakeld bent. Hoop dat het inmiddels weer beter met je is. Mijn hoofdpijnen zijn al een poosje verdwenen, erg fijn. Vannacht heb ik echter niet best geslapen, dus ik vrees een comeback. Ik ga vandaag weer volop aan de slag met de scriptie. Wat een traaaaag proces is dat. En toch interessant. De komende dagen zal ik blijven vullen met schrijven, vermoed ik. Heb al wel een massage voor mezelf geboekt, even alles weer los laten kneden en ontspannen. Schier lijkt me daartoe ook heel nuttig, leuk!! En een nieuwe vacature op het oog, spannend. Perspectief alom!