Stoute schoenen

 Saskia: Er moet wel weer een blog geschreven worden na een lange tijd van stilte. Maar vooral, nadat we gister bij Bij Britta door de eigenaar herkend werden. Kwam hij bij ons met koffie, thee en taart en had tijdens het zetten daarvan bedacht dat die blonde en donkere koppies ergens bekend van waren. "iets met een blog...bloggen een baan ofzo". Later wist hij onze namen er ook nog bij te plaatsen. We zijn beroemd!!! Whoopie! Hoe gaat het met jou? De tijd die wij gistermiddag aan taart hebben besteed in kunnen halen gisteravond?

Anneke: Ja, wat een grap niet? Famous in Grunn haha! Ik had veel moeite met concentreren gisteravond. Was moe. Besloot dat het beter was mijn slaapgebrek te gaan inhalen zodat ik vandaag fris aan de gang kon. Dat heeft gewerkt! Ik ben bezig (al blijft concentratie een dingetje met deze laatste loodjes) met het voorbereiden van mijn twee allerlaatste tentamens komende week… Onlangs had ik mijn laatste college. Dat was een gek gevoel. Opluchting dat de eindstreep NA VIJF JAAR in zicht is, maar ook een gemis. Ik voel me erg fijn in de rol van student. Toch is het ook heel tof om uit te kunnen kijken naar het volgend schooljaar, waarin ik me helemaal kan geven in de rol van docent. Mits ik mijn plekkie op het Alfa behoud natuurlijk. Bovendien kijk ik ook om me heen naar wat er nog meer te doen is in onderwijsland, straks met mijn stapel diploma’s. Van de week een interessant netwerkgesprek gehad… Hoe staat het in jouw onderwijsland? 


Saskia: Nog even doorzetten dus! Maar je komt er uiteindelijk. En dan kom ik heel trots naar je bul-uitreiking!! Ik vind mijn plekje steeds meer in de groep en in het omgaan met lastige situaties, zoals de verhalen die ik hoor en met afscheid nemen. Ik merk dat ik me thuis voel op school en in mijn rol en dat het een tevreden gevoel is. Toch denk ik ook dat er ergens een moment komt om toch een studie op te pakken. Maar nu nog niet. Ik zit in een heel gelukkige tijd met een grote lieve zoon die examen doet, prachtig mooie lieve man waar ik heel erg blij van word en een fijne baan! En ik kan het delen met mijn lieve vriendinnetje!! En de zon schijnt op mijn bolletje, wat kan ik nog meer wensen...

 Anneke: Wauw, wat klinkt dat goed bij jou! En zo lief, zoals je het over mij hebt. Zo denk ik ook over jou. Ben trots op je en blij met onze vriendschap!

Ik bikkel door.. Stap voor stap. Afstudeeronderzoek loopt. Stageverslag afgerond en een supermooie beoordeling van mijn begeleidster gehad. Wat haar betreft kan ik zo als collega aan de slag. Ik denk dat ik mijn verslag en beoordeling ook maar even naar mijn chef ga mailen morgen haha! Ik wil sowieso graag met haar om tafel, om te kijken wat er voor mogelijkheden voor mij zijn bij het Alfa, volgend jaar. Wie weet zijn er opties waarvan ik het bestaan niet weet nu. Dat heb ik afgelopen jaren ook geleerd, naast alle kennis uit die dikke boeken haha, dat het leven soms meer in petto heeft dan je kan vermoeden. De kunst is wel om jezelf hier actief in op te stellen. De kansen kloppen niet bij je aan, je hebt zelf invloed op het creëren ervan. Alleen al het uitspreken van je wensen en ideeën zet de dingen in beweging. Dit blog is daar wat mij betreft ook onderdeel van!


Saskia: Gaaf hoor die mooie beoordeling! En ook het compliment dat je stagebegeleidster jou zo als collega zou willen. Je netwerkgesprek heeft ook weer wat geopend, wie weet wat voor netwerkgesprekken je nog meer kan voeren en wat daar uit zou kunnen rollen. Actief opstellen werkt zeker..heb ik ook geleerd de afgelopen jaren en zo ben ik deze keer aan mijn baan gekomen. Stoute schoenen aantrekken, aangeven wie je bent, wat je kan en wat je zou willen. Er liggen leuke werkplekken op je te wachten!! 

Anneke: Stoute schoenen aantrekken, dat kunnen wij inmiddels wel!